Na ieder weekend op stap geweest te zijn was het nu weer weekend dus op naar Goa. Dat is een provincie aan de westkust van India, vrij toeristisch en onder het motto: Zon, zee, strand en vis.
Op zaterdagochtend vertrok de taxi naar het vliegveld om 3 uur ‘s ochtends. Ik ging samen met nog wat Argentijnen de reis maken naar Anjuna Beach in Goa. De taxichauffeur wilde zeker weten dat ik wakker was dus hij begon mij vanaf half 3 elke 5 minuten te bellen of ik al onderweg naar de poort was. Mijn nacht was dus verstoord en ik ging maar eens kijken om 10 voor 3 of de Argentijnen al klaar waren. Die bleken ook ‘s nachts een Siesta te hebben en waren vergeten de tas in te pakken. Uiteindelijk vertrokken we een halfuur later met de taxi die flink haast moest maken om het vliegtuig te halen. In mijn beste Engels (met handgebaren) vroeg ik hem om flink gas te geven omdat we onze vlucht moesten halen. Dit hoeft ik niet aan hem uit te leggen, hij begreep het en scheurde er op los zodat we op tijd voor onze vlucht aan kwamen. We hadden onze vlucht geboekt bij “Kingfisher”, dat is een vliegtuigmaatschappij en ook een biermerk. Het is precies hetzelfde bedrijf dus ik vraag me af hoe dat samen gaat, krijgt de piloot soms gratis bier tijdens de vlucht. Laten we hopen van niet. Toen we bij ons vliegtuig aankwamen zagen we dat ze op het toestel aardig hadden bezuinigd, in plaats van vliegtuigmotoren had ons vliegtuig een paar kleine propellors. Dit leek wel op de generatie vliegtuigen uit de tijd van de gebroeders Wright. Om 6 uur ‘s ochtends met zo weinig slaap maakt het allemaal niet meer zoveel uit en stapten we in om na een uur aan te komen in Goa. Na ingecheckt in ons hotel te hebben begonnen we aan een zeer relaxt ritme wat we vervolgens de komende drie dagen vast zouden houden. Het bestond uit naar het strand gaan om daar te gaan zonnen, te zwemmen in de zee of te eten afwisselend in willekeurige volgorde. Het eten was verrukelijk daar, de vis was heerlijk. Ze boden alle vissoorten aan van Haai tot aan Tonijn.
Het strand was niet heel lang waarbij het zeewater tot aan de strandbedden kwam. Overal waren restaurants en Indiers die spullen probeerde te verkopen. Die kwamen op je strandbed zitten en opende hun doosje vol met sieraden ook al vroeg je ze vriendelijk weg te gaan. Het was verstandig om je ogen stijf dicht te houden als ze langs kwamen en net te doen of je lag te slapen. Wanneer je van het eten aan het genieten was moest je goed om je heen blijven kijken of er geen heilige koeien een hapje mee kwamen pikken. Deze liepen vrij rond op het strand en scharrelden de hele dag naar eten. Er zat zelfs een koe bij die mijn zonnebrandcreme aan zag voor eten en erop begon te knabbelen.
Nu ben ik eindelijk een stuk bruiner geworden na het full time bakken op het strand. Dit was een heerlijk weekendje even helemaal niks aan mijn hoofd en even helemaal tot rust komen en genieten!
Leave a Reply